15 Kasım 2009

Geleceğimiz GDO Bilim Kurulu’na emanet

Tarım Bakanı GDO’ya şahsen karşı. Tartışmalarda en sonunda “… kararı Bilim Kurulu verecek.” diyor.
“Kararı Bilim Kurulu verecek.”
“Kararı Bilim Kurulu verecek.”

Hangi karar derseniz… Bilim Kurulu, gıdalarımızın içinde hangi oranda GDO bulunacağına karar verecek. İleride, yasalar, yönetmelikler bizleri o yöne sürüklerse hangi GDO’lu tohumların topraklarımıza ekileceğine karar verecekler. Bizim için hangi oranda kısırlığın, doğum anomalilerinin, alerjinin riskli olduğuna karar verecekler. Çocuklarımıza ne kadar GDO yedireceğimize karar verecekler.

Bu karar 11 kişilik, 90 kişilik veya 990 kişilik bir bilim adamları grubuna emanet edilemez.

Önce Avrupa’da yaşananlara bakalım.

Avrupa GDO’ya nasıl mecbur tutuldu?

“Avrupa Birliği GDO’lu tohum ekiyor, yiyor; bilim karşıtlığı yapmayı bırakın da GDO’lara ısının artık” diyor GDO temsilcisi bilim adamı.

Oysa Avrupa en başından beri GDO’ya karşı. Amerika’nın GDO’lu tohumlarını yemeyi de, ekmeyi de şiddetle reddettiler. ABD ne yaptı? Avrupa’yı Dünya Ticaret Örgütü’ne şikayet etti, “ticaret yapmamı engelliyorlar” dedi. DTÖ de Avrupa’ya parmağını sallayıp “alacaksınız, zorundasınız, mecbursunuz” dedi. EFSA (European Food Security Authority) isimli bilim kurulu GDO’lu MON 810 kodlu mısır tohumu Avrupa’da ekilebilir diye karar aldı.

Avrupalı tüketiciler GDO istemediklerini o kadar yüksek sesle söyleyebildiler ki, mecburiyetlerine rağmen birçok Avrupa ülkesi “toprağımda GDO ekilemez” dedi. Avusturya, Fransa, Yunanistan, Macaristan, Almanya ve Lüksemburg topraklarında GDO ekilmesini yasakladı. Sınırlı sayıda Avrupa ülkesi, sınırlı alanda sadece bu tek çeşit GDO’lu mısırı ekiyor.

“Avrupalı hapur küpür GDO’lu ürün yiyor, öyleyse siz de yiyin, çağı yakalayın” diyor GDO temsilcisi bilim adamı. İşin aslı öyle değil. Avrupa’da bir ürünün içindeki bir madde en fazla binde 9 oranında GDO’lu olabilir. Örneğin 100 gramlık bir gofrette 10 gram soya yağı kullanılıyor diyelim. Bu 10 gram soyanın, en fazla binde 9’u (yani sadece ve sadece 0.09 gram soya yağı) GDO’lu olabilir.

Avrupalı tamamen GDO’suz ürün talep ediyor. Uluslararası ticarette GDO çok büyük oranda kullanıldığından, ürünlerin işlendiği makinalara, taşındığı kaplara, üretildiği tarlalara eser miktarda bulaşabilir diye düşünüyorlar. Rastlantısal olarak herhangi bir üründe bulunabilecek GDO bulaşmasına müsamaha gösteriyorlar. Çünkü siz tarlanızda organik tohum dahi ekseniz komşu tarlanın GDO’lu tohumundan polen bulaşabiliyor.

Burada da 2 koşul çok önemli:
• İçerikteki GDO’nun kazayla bulaşmış veya teknik olarak ayrıştırılmasının mümkün olmaması.
• O içerikte GDO kullanma niyetinin olmaması.

Bu kuralın getirilmesinin tek sebebi var: GDO’suz üretim yapmaya çalışan çiftçiyi korumak.

Kontrol mü, işbirliği mi?

EFSA “Avrupa vatandaşları topraklarında GDO eksin artık” diye bir karar aldı ama bu kurumun sicili pek temiz değil.

Kurulda çalışan bazı bilim adamlarının GDO tohum üreten biyoteknoloji şirketleri ile maddi bağlantıları olduğu ortaya çıktı. Prof. Dr. Kenan Demirkol’dan dinleyelim:

“Bağımsız bir araştırma enstitüsü olan EFSA gerçekten siyasi açıdan tam bağımsızdır. Ancak verdiği raporlara bakılırsa firmalarla iç içe olduğunu düşündüren bir görüntü arz etmektedir. Nitekim Almanya Bündnis 90/Grüne partisi üyesi milletvekili Sayın Ulrike Höfken'in talebi üzerine A. Lorch ve Ch. Then tarafından hazırlanan "Kontrolle oder Kollaboration? Agro-Gentechnik und die Rolle der Behörden" başlıklı raporda EFSA GDO Paneli'nin üç üyesinin biyoteknoloji şirketleri ile ilişkileri ayrıntısıyla açıklanmıştır. Özellikle pazarlama sonrası kontrol görevinde bulunan bilim adamlarının tümü firmalarla iç içeler.

Bu durumda Avrupa Birliği'nde pazarlanmasına izin verilen tüm tohumlara ileri derecede kuşkuyla yaklaşmak gerekir.”

Bundan başka, geçtiğimiz hafta 10 Kasım 2009’da, üst düzey EFSA çalışanı Suzy Renckens’in GDO tohum üreticisi biyoteknoloji şirketi Syngenta’da yönetici olarak çalışmaya başladığı açıklandı. 

Hepimiz biliyoruz ki bu tür kurulların oluşturulmasında güç odakları kendi adamlarını sokmaya çalışacak. İçlerinde belki dürüst insanlar da yer alacak ama Avrupa örneğindeki gibi kötü tohumların serpiştirilme olasılığı yüksek.

Ne tür yaptırımlarla bu GDO illetini topraklarımıza sokmaya uğraşıyorlar bilemiyoruz. Ama çocuklarımızı nasıl bir geleceğin beklediğine karar verme hakkı ne biyoteknoloji şirketlerinde, ne de kuklalarında...

Vatandaş istemiyor, Tarım Bakanı istemiyor, Başbakan istemiyor. GDO’lu hiçbir ürünün bu topraklara girmesini istemiyoruz. Ne insan yiyeceği olarak, ne hayvan yemi olarak, ne de başka bir şekilde istemiyoruz. İstemiyoruz.

Kaynaklar:

Prof. Dr. Kenan Demirkol: GDO'lu Tohumların Sağlık Riskleri ve Sertifikalandırma Sürecindeki Hatalar http://www.demokratikyasam.com/3.sayi/GOD_lu_tohumlarin_saglik_riskleri_ve_sertifikalandirma_surecindeki_hatalar.html

Nejat Dinç: %0,9 ile ilgili fıkra GDO Yönetmeliği’nin en büyük üçkağıtlarından birisidir

Bu yazı 2,658 defa okundu.